قسمتی از مثنوی من و جبهه
غروبی ســـرد بود و جبهه و من خـــزانی زرد بود و جبــــــــهه و من
زاندیشه گــــــــذر کردنـــد یاران خـــرامیـدند آن چابــک ســـــــواران
به یـادم آمـــد آتشـــبار مجنــون نی و خمپاره و شــــــــط پرازخـون
بیـــادم آمـدنـد نیــــــزار و قـایق و مــــردانی که میرفتــــــــند لایق
بیــادم آمــدند آن خیــل مـردان علی گویان" فکه"" دب حـــــردان"
ومردانـــی که یا هو را سرودند و مــردانــــــی که فــرزندان رودنـد
همانانی که در شوش و هویزه سپــر کردنـــــد جان را پیش نـیزه
همانان کز جوانیشان گذشــتند و تا صبح سپـــــیده بر نگــــشتند
همانان که شهادت حقشان بود زدنیا این سعادت سهمشان بود
**********************************
نسیـــمی سرد در صحرا روان بود به خود باز آمـــــدم وقت اذان بود
به خـــود بــاز آمـــدم "الله اکبر " شده مهرم هزاران نخل بی سر
شده سجاده ام دشت پر از خون شلمچه خور موسی فکه مجنون
وضـــو میســــــازم از اروند وکارون وضو میســـازم از یک قطره خون
نماز عشــــــق میخوانم دو رکعت خداونــــدا بباران ابــــر رحــــمت
خداونـــدا شــــهادت کــن نصیبم من امشب با دل و باران قریبم
من امشب از می بی باده مستم من امشب معنی ناب "الستم"
پی تفســـــــــــیر فرهنگ بسیجم نهنگ زخمـــــی خور" خلیجم"
به تن زخم شـــــــــب دیرینه دارم غم "همت" درون ســینه دارم
زدم زانــــو درآن دشـــــت خـدایی به یاد لحــــظه هــای کربلایی
به یاد پادگــــــــــان دل "دوکوهه" بیاد بحر بی ساحـل "دوکوهه"
بیاد دشــــــــت پر لاله "شلمچه" شهیدســـتان آلاله " شلمچه"
بیاد شــــــــهر خون شهر مقاوم تحـــــــــــــمل زیر رگبار مداوم
بیاد شــوش شــهر خــــــاطراتم تجلــی خــانه شـــط فــــراتم
میان قایق شب می نشـــستیم به عشق کربلا خط میشکستیم
خدا میــــــداند و این بغض نارس شهــــــــادت آرزویم بوده و بس
ومن جا ماندم از خیــــل سواران زســــــــربازان آن پیر جماران...
بیاد برادر شهیدم جواد
روح اله فروتن آذر ماه79