7 آبان را در تقویمهای ایرانی امروز روزی ساده و سفید میبینیم .چرا؟؟
در واقع فردا روز تولد حقوق بشر به معنای واقعی است. یعنی دستوراتی از حلقوم این نوزاد خارج میشود که بعدها بزرگترین پیامبران الهی این پیامها را از جانب خداوند متعال به مردم ابلاغ میکنند . اگر چه او پیامبر خدا نبود ولی پیام آور بود.
در زمانی که انسان ها گرفتار بدترین شرایط زندگی در بردگی و اسارت بودند ؛صحبت از آزادی و آزادگی زد.صحبت از برادری و برابری. صحبت در آزار نرساندن به اطفال و زنان و سالخوردگان.
یونیسف و یونسکو و...وتمام ان جی او ها و تشکلهای مدافع حقوق شهروندی و انسانی آنروز متولد شدند.فردا روز صلح است.واین را تمام دنیا میدانند الا ما ایرانیها.چرا؟؟؟؟؟
چرا همه دنیا تولد یک پادشاه فهیم ،قدرتمند،متفکر،وآزادیخواه را که مبتکر نظام تامین اجتماعی صحیح است را جشن میگیرند و زنده نگه میدارند،ولی ما نه؟ وا اسفا وقتی به این نکته تامل
میکنیم که میبینیم این پادشاه مبتکر بیمه و بازنشستگی و .....یک ایرانی است . یک ایرانی که عظیمترین کاخهای جهان در مقابل پرسپولیس او خوارو زبونند . و این پرسپولیس نه با زور
بردگان ساخته شده است بلکه با تلاش کارگرانی که خود و خانواده شان بیمه بوده اند و حقوق تلاششان را میگرفته اند.کاخی که بر دیوارهای آن نشانی از زورگویی و ظلم نمینوان یافت و
نقش ها و نگاره های آن پراز نشانه ها و شعار های صلح و برابری است.
آری فردا تولد کورش کبیر است پسر کمبوجیه.شاه چهار گوشه جهان.بنیانگذار سلسله عظیم هخامنشی.
و هیچ نشانی از این روز عظیم بین المللی د رتقویم امروزی ایران نیست. در حالی که در تقویمهای ما روزهایی بی محتوا به چشم میخورد. روز کیفیت روز کمیت ،سالروز مرگ فلان مبارز عرب ،
روز تولد فلان مبارز نمیدونم کجایی.....