شاعرانه

آن چیز که " پَ نَه پَ " را می‌سازد، می‌توان اخلال در معنی شناخت. اخلالی که در میان ارتباطات شفاهی و گفتگو افراد شکل می‌گیرد که معمولا به اختلاف در معنی و یا به عدم شکل‌گیری ارتباط می‌رسد.

قبل از " پَ نَه پَ "، "مملکته داریم؟" رواج داشت که البته آن هم با استفاده از تفاوت در معنا ساخته شده بود. اما " پَ نَه پَ " رواج بیشتری پیدا کرد چون هم از فضای اختلافات سیاسی دور بود و هم مصداق‌های اجتماعی بیشتری را می‌شد برای آن پیدا کرد:

جلو عابر بانک تو صف وایسادم یارو می گه ببخشید شمام پول می‌خواین؟
پَ نه پَ خونه کامپیوتر نداریم میام اینجا فیس بوک رو چک کنم.

مشخص است که فرد سوال را برای آغاز ارتباط پرسیده وگرنه جواب این دست سوالات واضح است. گاه فرد در جهت تاکید و تایید سوال را مطرح می‌کند:

برای طرح یه شکایت رفتم کلانتری... طرف می گه از کسی شکایت دارین؟
پَ نه پَ اومدم فرار مایکل اسکلفیلد رو از فاکس ریور گزارش کنم.

" پَ نَه پَ " این سوال را در ذهن تداعی می‌کند که آیا ما زیادی سوال می‌کنیم؟ زیاد حرف می‌زنیم؟ زیاد کنجکاوی می‌کنیم؟ و یا روش‌های مناسب برای برقراری ارتباط را گم کردیم؟

شاید خلاقیت در بازی معنا، ریشه ساخت " پَ نَه پَ " باشد اما این شبکه‌های اجتماعی هستند که " پَ نَه پَ " را فراگیر کردند. شبکه‌های اجتماعی با محوریت گفت‌وگو شکل گرفتند و بر اساس مشارکت گسترش پیدا می‌کنند این درست همان چیزی است که " پَ نَه پَ " را فراگیر کرد. " پَ نَه پَ " نمادی دیگر از قدرت و سرعت شکل‌گیری شبکه‌های اجتماعی است.[