کاش مشایی سخن بگوید!
سال گذشته در همین ایام بود که از تعدادی از چهره‌های صاحب نظر برای ابراز دیدگاه در خصوص محورهای سخنرانی رییس جمهور در سازمان ملل در کارگروهی دعوت به عمل آمده بود. در آن جلسه نویسنده نیز برای شاگردی در محضر برخی اساتید حاضر گشته و شاهد بودم که اداره جلسه بر عهده مهندس مشایی است.
پس از ابراز نظر چهره‌های متعدد و طرح مطالب مفیدی در قالبی فشرده، نوبت به مدیر جلسه رسید. وی در خصوص یکی از پیشنهادات مطرح شده که ارائه ریشه اختلافات ایران و غرب و پرداختن به موضوع خدامحوری در برابر انسان محوری(اومانیسم) بود، ابراز عقیده کرد که چرا به مخالفت اومانیسم برویم، آنها از خدا برداشت متفاوتی از ما دارند؛ بگوییم انسان محور باشد اما انسان خلیفة الله و...
نقد آن سخنان که دارای اشکالات اساسی است، فرصتی مبسوط و بررسی دقیق نیاز دارد که اگر محوریت انسان (ولو آنکه انسان کامل باشد) را بپذیریم، چه تفاوتی در جهانبینی ما حاصل خواهد شد و طبعا در این مجال کوتاه ارزیابی مدقانه آن ممکن نیست. اما غرض از یادآوری این سخنان آن بود که جمع بندی مشایی در آن جلسه به دفعات در دیگر جلسات طرح می‌گردید ولی در حد دیگر سخنان حاشیه ساز وی ظاهر نگشت.
اینک چند صباحی است که گویا بر اساس یک برنامه‌ریزی زمان بندی شده، چهره حاشیه‌ساز دولت سکوت اختیار نموده و در مقاطع مختلف نیز مظلوم‌نمایی‌هایی برای وی صورت می‌گیرد. اما این سکوت یک دستاورد دیگر نیز داشته است، با سکوت وی رییس جمهور محترم سخنان گذشته مشاور خود را بیان داشته‌اند و این بار سخنان ایشان حاشیه‌ساز می‌شود و همان سخنان را بیان می‌کنند و به شیوه‌ای نیز بیان می‌گردد که حاشیه‌سازتر از قبل است.
در هفته گذشته سخنان رییس جمهور در دومین جشنواره و نمایشگاه ملی علم تا عمل در رسانه‌ها همراه با جمله‌ای حاشیه‌ساز نقل شد « انسان می‌تواند مظهر خلاقیت خدا شود و هر آنچه خدا خلق کرده است انسان هم می‌تواند خلق کند.» این جمله البته جملات مصلحاتی نیز داشت؛ اما همین کافی بود تا صدای برخی صاحبان اندیشه بلند شود که این جملات یادآور سخنان آغاز دوره رنسانس در غرب است. روزهایی که گفته می‌شد «انسان معجزه گر است و می‌تواند مثل خدا خالق باشد» و بعد از رنسانس، نظریه پوزیوتیست‌ها و تجربه‌‌گراها در غرب مطرح شد که «انسان موجودی محسوس و ملموس است که باید به جای خدا بنشیند.»
رییس جمهور سخنان حاشیه ساز دیگری نیز نظیر اینکه اعتقادی به موضوع جنگ فرهنگی ندارم زیرا جنگ فرهنگ با بی‌فرهنگی و تعالی با سکوت است و یا ابراز دیدگاه در برابر تشکیل ارتش سایبری که «نباید به فرهنگ رنگ و بوی نظامی داد» و مواردی دیگر بیان کرده‌اند که بر اساس ضرورت حفظ احترام جایگاه ریاست محترم جمهوری به بررسی ابعاد پر اشتباه این دیدگاه‌ها نمی‌پردازیم. اما تذکر این معنا ضروری است که امام خامنه‌ای در دیدار اخیر با اعضای هیات دولت که کمتر از دو هفته از آن می‌گذرد، دستور اکید دادند که « با این همه کارى که دولت دارد، سعى کنید دچار حاشیه‌سازى‌هاى مسئله‌دار نشوید... واقعاً شایسته و سزاوار نیست که حواشى‌اى به وجود بیاید... نگذارید در فضاى کشور، در فضاى بین دولت و مردم، درگیرى‌ها و دلهره‌هائى به وجود بیاید که شماها را از کار باز بدارد.»
کاش اگر واقعا آقایان احمدی‌نژاد و مشایی احساس رسالت می‌کنند که در این زمینه‌ها سخن بگویند و امر ولی فقیه را نادیده بیانگارند، حداقل مسئول دفتر رییس جمهور متولی چنین حاشیه‌سازی‌هایی شود تا بتوان با تسامح حساب رییس دولت را مجزا کرد و مانع از آسیب دیدن مصالح کلان ملی در برابر چنین رفتارهای حاشیه‌سازی شد.