سایت الف: جبهه پایداری به حواشی مهمتر از متن میاندیشد؟
اول: گفتمانی که جبهه پایداری خود را برآمده از آن می داند همواره از آغاز بروز نمادگرا بوده است. در واقع شاید بتوان این سمبولیست مآبی را خشت کجی دانست که از روزهای نخستین تبلیغات کاندیداهای ریاست جمهوری در سال 84 نهاده شد.
البته در آن مقطع، نه تنها آدم های زیادی متوجه این عیب نبودند بلکه عمده طرفداران احمدی نژاد، تمثّل این شخصیت را حتی گزینه ای بسیار مطلوب نیز می پنداشتند. اما زمان گذشت و تعیّن گفتمان سوم تیر در مقابل امر ولایت نیز تعلل هایی انجام داد و حتی کار را به خانه نشینی 11 روزه و یا سکوت بیش از حد در مقابل گروه انحرافی نیز کشاند...؟!
از یک سو نماد آنها مرتکب خطاهایی بی سابقه شده که پذیرفتن این نماد، مستلزم توجیه آن خطاهاست و از سوی دیگر، نپذیرفتن نماد نیز با توجه به مواضع برخی چهره های حاضر در جبهه پایداری که همچنان توجیه گر برخی اشتباهات احمدی نژادند و البته با توجه به اینکه بسیاری از سران جبهه پایداری، همچنان نیز روابط نزدیکی با احمدی نژاد دارند، معادله ای پیچیده ارزیابی می شود.
این در حالیست که فعالیت انتخاباتی موازی با جبهه پایداری توسط جریان انحرافی! را نیز نباید از یاد برد. آنها نیز در نزدیکی دولت جای دارند و آیا جبهه پایداری در قبال فعالیت آنها و اینکه اصالت با کیست موضع جدی را اتخاذ خواهد کرد یا خیر؟
دوم: آیا هدف جبهه پایداری همچنان که لنکرانی و برخی دیگر از چهره های این جبهه تصریح کرده اند، ادامه گفتمان سوم تیر است یا اینکه فعالیت های جبهه با اتمام انتخابات مجلس نهم خاتمه می یابد؟ جبهه پایداری تشکیل شده است تا با عنایت به اشتباهات برخی نمادها و جریانات!، پیش برنده خط صحیح گفتمان سوم تیر باشد یا اینکه تجربه حضور مجزا در انتخابات، آنان را بر آن داشته است تا این بار، مصالح گفتمان اصولگرایی را رعایت کرده و با خرد جمعی پا به عرصه انتخابات بگذارند؟
سوم: جبهه پایداری در سطح عمومی هوادارانی دارد که لاجرم در تحت لوای این جبهه درآمده اند. آنها که از سال 84 با احمدی نژاد همراهند و از همان مقطع نیز به گفتمان خود (انتخاب اصلح در هر شرایطی!) پافشاری داشته و همچنان نیز دارند. آنان در مقطع کنونی آیا ساز و کار وحدت اصولگرایان که جبهه پایداری نیز اعلام کرده جزئی از آن است را قبول خواهند کرد یا اینکه به راه دیگری می اندیشند...؟!