امشب شب قدر است و عنایت حق بر خلق گشاده و امان از بنده که جز اشک سلاحی ندارد. او می‌خواهد ضمیر مرده خود را در باران رحمت حق و قطره‌های اشکش سیراب نماید و پریشان از گناهان خویش مسیر توبه را طی کند تا به لطف حق شرافت انسانیت در وجودش جوانه زند.
به گزارش خبرنگار مهر، چند صباحی است که به مناجات سحر و خواندن قرآن مجید دامان روح را از بی‌پناهی نجات داده و قدم در عرصه پر فیض الهی گذارده‌ای و چنان به این رویه عادت کرده‌ای که دل مرده خود را تا حدودی به نیمه جان رسانده‌ای.
خوب می‌دانی زنده کردن این دل نیاز به زمانی خاص دارد که باید ماه رمضان از نیمه گذر کند و روزگار پایانی خود را طی کند و تو را از حیرانی درآورده و مدهوش شب‌های قدر کند، تن زار و خسته‌ات را در این شب پر عظمت در جلوه امید غرق کند و دل شوریده‌ات مستانه به دنبال قافله سعادت به راه بیفتد و از منجلاب تیره بگذرد و تو را رو به سوی انوار پر فروغ شب قدرحرکت دهد.
آری می‌خواهی در نهانگاه خویش منزلگاهی بیافرینی که خلوتگاه یار باشد یاری که در فراسوی زمان تنهایت نمی‌گذارد، نوازشت می‌کند و اگر در تنگنای تاریکی خویش فرازی از دعای ابوحمزه را با خود بخوانی که "سپاس خدایی که با من اظهار کمال دوستی فرمود با آنکه از من بی‌نیاز بود" متوجه می‌شوی که او مراقب حال پریشان خاطران است، تو را می‌خواهد و اندوه تنهایی‌ات را می‌داند اما این تویی که گاه او را فراموش می‌کنی و سرگردان در این وادی بی‌خاصیت طی طریق می‌کنی آستان جلال او را گم می‌کنی و دل مرده خود را پیشکش می‌فرستی نه از روشنی ماه شرم داری و نه از فروزانی خورشید.
باید بی‌تاب در انتظار به سر بری تا شاید شوق نگاهت مسببی بر صیقل جانت شود و با لبان لرزان دعای جوشن کبیر را زمزمه کنی تا از جسم خسته پرده ظلمت کنار رفته و مروارید وجود را با شبنم چشم‌هایت جلا بخشی.
می‌دانم در شب قدر قصد کرده‌ای تا دل زنده داری را با عطر گلهای بهار به پیشگاهش بفرستی تا سرلوحه جانت شود.
تفسیر شب قدر
در شب قدر، همه امورات عالم اندازه‌گیری می‌شود و به تصویب حجت خدا در هر زمان می‌رسد. شب قدر از شب‌های مقدس و متبرک اسلامی است. خداوند در قرآن مجید از آن به بزرگی یاد کرده و سوره‌ای نیز به نام «سوره قدر» نازل فرموده است که در ذیل بیان شده است:
شب نزول قرآن است (إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ).
این شب، شبى ناشناخته است و این ناشناختگى به دلیل عظمت آن شب است (وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَةُ الْقَدْرِ).
شب قدر از هزار ماه بهتر است. (لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ).
در این شب مبارک، ملائکه و روح با اجازه پروردگار عالمیان نازل مى‌شوند (تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ) و روایات تصریح دارند که آنها بر قلب امام هر زمان نازل مى‌شوند.
این نزول براى تحقق هر امرى است که در سوره «دخان» بدان اشاره شده است (مِنْ کُلِّ أَمْرٍ) و این نزول - که مساوى با رحمت خاصه الهى بر مومنان شب زنده‌دار است - تا طلوع فجر ادامه دارد (سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ).
از دیگر اثرات مهم شب قدر می‌توان به عدم صدور عذاب در این شب و در امان بودن بندگان از عقوبتهای الهی، اشاره کرد. چرا که خداوند صراحتاً سرتاسر این شب، از لحظه آغاز تا سپیده دم آن را سرشار از "سلامت" می‌خواند.
شب قدر، شب تقدیر و اندازهگیرى است؛ زیرا در این سوره که تنها پنج آیه دارد، سه بار "لیلة القدر" تکرار شده است و این نشانه اهتمام ویژه قرآن به مسئله اندازهگیرى در آن شب خاص است.
همچنین روایتی بیان شده که می‌فرماید: مرحوم کلینى در کافى از امام باقر (علیه السلام) نقل مىکند که آن حضرت در جواب معناى آیه "إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ" فرمودند: آرى شب قدر، شبى است که همه ساله در ماه رمضان و در دهه آخر آن، تجدید مىشود. شبى که قرآن جز در آن شب نازل نشده و آن شبى است که خداى تعالى دربارهاش فرموده است: "فیها یفرق کل امر حکیم؛ در آن شب هر امرى با حکمت، متعین و ممتاز مىگردد." آنگاه فرمود: در شب قدر، هر حادثهاى که باید در طول آن سال واقع گردد، تقدیر مىشود؛ خیر و شر، طاعت و معصیت و فرزندى که قرار است متولد شود یا اجلى که قرار است فرا رسد یا رزقى که قرار است برسد و...
همچنین امام جواد علیه‌السلام فرمودند: خداوند متعال شب قدر را در ابتداى آفرینش دنیا آفرید. همچنین در آن شب، نخستین پیامبر و نخستین وصى را آفرید. در قضاى الهى چنان گذشت که در هر سال شبى باشد که در آن شب، تفصیل امور و مقدّرات یکساله فرود آید...
اگر چشم دل را رو به آسمان باز کردی و نسیم قدر را استشمام کردی برای طهارت روح به دیار عاشقان بشتاب چرا که تبلور وجودشان تو را بی‌نصیب نمی‌گذارد و به حرمت مقامشان در پیشگاه حضرت حق تو نیز آمرزیده و مورد فیض قرار خواهی گرفت و در این شب با خود خواهی خواند: ای خدای من راه حوائج خلق را به سوی تو باز می‌بینم و چشمهای امید بندگان را به درگاهت پر آب می‌یابم و یاری جستن به فضل و کرمت به هرکس به تو آرزومند است مباح و آسان است و درهای دعای فریادخواهان به سوی تو باز است.
آری بنده دعای شب قدر را زمزمه کرده و قرآن می‌خواند، ذکر و تسبیح الهی می‌گوید تا نگاهی از دایره فیض دریافت کند و ناراحتی‌ها را از رخسارش پاک می‌کند و در تلاش است که اهل بیت عصمت وطهارت را واسطه قرار دهد تا به بزرگواری آنها از محبس دنیا رها شده و آزادانه در عرصه عبودیت قدم بردارد.
همچنین خداوند نیز به انسان ارج می‌نهد و اجازه می‌دهد قرآن مقدس را برسر گیرد و آیا بنده‌ای است که به سبب این شرافت اشک از گونه‌هایش جاری نشود و بغض یکساله‌اش را خالی نکند و چه زود زمان می‌گذرد .......